Τίτλος: Το Δωμάτιο
Πρωτότυπος τίτλος: Room
Συγγραφέας: Έμα Ντόναχιου (Emma Donoghue)
Μετάφραση: Έφη Τσιρώνη
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Έτος: 2011
Πρώτη Έκδοση: 2010
ISBN: 978-960-496-006-4
Ο πεντάχρονος Τζακ γεννήθηκε και μεγάλωσε μέσα στο Δωμάτιο, έναν χώρο 11 τετραγωνικών που αποτελεί γι’ αυτόν ολόκληρο τον κόσμο. Για τον Τζακ τα πάντα είναι το Δωμάτιο και όλα τα σταθερά κομμάτια του – το Κρεβάτι, η Μοκέτα, η Τηλεόραση, η Ντουλάπα όπου κρύβεται τις νύχτες για να προστατευτεί από ένα πολύ υπαρκτό τέρας, το Τραπέζι, η Κουνιστή, ο Φεγγίτης, μα πάνω απ’ όλα η Μαμά. Η μαμά του Τζακ, που πριν από επτά χρόνια απήχθη από έναν άγνωστό της άντρα (οι δυο τους του έχουν δώσει το παρατσούκλι ΣαταΝίκ) κι έκτοτε ζει φυλακισμένη στο Δωμάτιο, έχει κατορθώσει να δημιουργήσει για τον Τζακ έναν όμορφο κόσμο, γεμάτο φαντασία, παιχνίδια, κατασκευές, διαβάσματα και δραστηριότητες. Παράλληλα αγωνίζεται να τον προστατέψει απ’ τον βασανιστή της που έρχεται τις νύχτες, να αντιμετωπίσει την αρρώστια, τον υποσιτισμό και τη βαριά κατάθλιψη που την πλακώνει, και να βρει έναν τρόπο να δραπετεύσουν οι δυο τους από το Δωμάτιο.
Το Δωμάτιο της Ιρλανδής Έμα Ντόναχιου έχει χαρακτηριστεί (και δίκαια) λογοτεχνικό επίτευγμα. Κι αυτό γιατί ολόκληρη την ιστορία την παρακολουθούμε από τα μάτια του πεντάχρονου Τζακ. Ο μικρός μας αφηγητής έχει διαστρεβλωμένη αντίληψη για τον κόσμο και αδυνατεί να ξεχωρίσει το αληθινό από το ψεύτικο ανάμεσα στα βιώματά του και σ’ αυτά που βλέπει στην τηλεόραση. Έτσι, μπορεί να θεωρεί τη Ντόρα την Εξερευνήτρια (ένα καρτούν που απευθύνεται στους μικρούς τηλεθεατές) αληθινή, όμως τη θάλασσα, τα δέντρα, τα σπίτια, τους άλλους ανθρώπους (τους "άλλους κόσμους" όπως τους αποκαλεί) ψεύτικους. Δεν έχει δει παρά ένα κομματάκι του ουρανού μέσα απ’ τον φεγγίτη και δεν έχει μιλήσει σε άλλον άνθρωπο εκτός απ' τη μητέρα του.
Η συγγραφέας κατορθώνει να φτιάξει έναν απόλυτα πειστικό πεντάχρονο χαρακτήρα, με την πιο αυθεντική παιδική φωνή που έχω συναντήσει ποτέ στη λογοτεχνία! Γι’ αυτό και μόνο θα χαρακτήριζα, χωρίς σκέψη, το βιβλίο μοναδικό. Δεν έχω διαβάσει ποτέ κάτι παρόμοιο και με εντυπωσίασε βαθιά. Όμως το Δωμάτιο έχει και πολλές άλλες αρετές: έχει μια πλοκή καθηλωτική, γεμάτη σασπένς, ανατροπές και αγωνία που σε κάποια κεφάλαια γίνεται σχεδόν αβάσταχτη. Παράλληλα, είναι μια απόλυτα συγκινητική, ανθρώπινη ιστορία. Υπάρχουν σημεία στα οποία ο αναγνώστης θα δυσκολευτεί να συγκρατήσει τα δάκρυά του. Ένα θαυμάσιο βιβλίο από κάθε άποψη. Χωρίς να έχω διαβάσει το πρωτότυπο, πιστεύω ότι η Έφη Τσιρώνη έκανε εξαιρετική δουλειά στη μετάφραση.
Κάποια αποσπάσματα:
Τα βουνά είναι πολύ μεγάλα για να είναι αληθινά, είδα ένα στην Τηλεόραση που έχει πάνω του μια γυναίκα να κρέμεται από σκοινιά. Οι γυναίκες δεν είναι αληθινές όπως η Μαμά, και τα κορίτσια και τ’ αγόρια ούτε κι αυτά είναι αληθινά. Οι άντρες δεν είναι αληθινοί, εκτός από τον ΣαταΝίκ, κι ούτε και γι’ αυτόν είμαι εντελώς και τελείως σίγουρος αν είναι για την ακρίβεια στ’ αλήθεια αληθινός. Μισοαληθινός ίσως; Ο ΣαταΝίκ φέρνει τα ψώνια και το Κυριακάτικο Δώρο και εξαφανίζει τα Σκουπίδια, αλλά δεν είναι άνθρωπος όπως εμείς. Γίνεται μόνο τη νύχτα, όπως οι νυχτερίδες. Ίσως η Πόρτα να τον φανερώνει μ’ ένα μπιπ μπιπ και τότε ο αέρας αλλάζει. Νομίζω ότι της Μαμάς δεν της αρέσει να μιλάει γι’ αυτόν μήπως και γίνει αληθινότερος.
Στους άλλους πλανήτες είναι κυρίως πολλοί κόσμοι, εκατό και διακόσιοι, που χωράνε όλοι στην οθόνη, μόνο που συχνά κάποιος από όλους αυτούς τους κόσμους γίνεται μεγάλος και κοντινός. Έχουν ρούχα αντί για δέρμα, τα πρόσωπά τους είναι ροζ ή κίτρινα ή καφέ ή πιτσιλωτά ή τριχωτά, με πολύ κόκκινα στόματα και μεγάλα μάτια με μαύρες άκρες.
Στην Ντουλάπα θα έπρεπε να κλείσω τα μάτια και να κοιμηθώ αντί γι’ αυτό όμως μετράω καυγάδες. Τρεις καυγάδες σε τρεις μέρες, ένα για τα κεριά και ένα για τον Ποντικό και ένα για τον Λάκι. Καλύτερα να γίνω τέσσερα ξανά αν το πέντε σημαίνει καυγάδες κάθε μέρα.
"Καληνύχτα Δωμάτιο", λέω πολύ σιγανά. "Καληνύχτα, Λάμπα και Μπαλόνι".
"Καληνύχτα κουζίνα", λέει η Μαμά, και "καληνύχτα τραπέζι".
Χαμογελάω. "Καληνύχτα Γραμματόμπαλα. Καληνύχτα Κάστρο. Καληνύχτα Μοκέτα".
"Καληνύχτα αέρα", λέει η Μαμά.
"Καληνύχτα θόρυβοι παντού".
"Καληνύχτα Τζακ".
"Καληνύχτα Μαμά. Και τα Ζουζούνια, μην ξεχνάς τα Ζουζούνια".
"Καληνύχτα καληνύχτα", λέει, "να ‘χεις όνειρα γλυκά, τα ζουζούνια να προσέχεις, που τσιμπάνε σαν τρελά".
Last edited by a moderator:
). Όσοι το έχετε στα υπόψιν, μην το καθυστερήσετε πολύ, θα βγείτε κερδισμένοι.
